غروب یک رویا 2

خامنه ای- لاریجانی، خود مقننه پنداری یا فراتر از قانون

لاریجانی صاحب قوه قضاییه، طی نامه ای به رهبری از او درخواست کرده تا متنی را که او نوشته بوده است، به عنوان قانون بپذیرد، معظم له نیز، طی نامه ای مراتب محظوظ شدن و رضایت خود را اعلام و آن متن را امضا نموده اند. این «چیز» 12 ماده ای در قالب هیچ یک از نهادهای حقوقی شناخته شده نمی گنجد و مشخص نیست نام آن چیست؛ به تعبیری نه دستورالعمل است، نه حکم حکومتی، نه قانون، نه لایحه و خلاصه مخلوقی جدید است که عامه آن را «شترگاوپلنگ» می نامند، به قرار زیر است:

بخشش خزر، ترکمنچای و گلستان ادامه دارد

منتشر شده در کیهان لندن به نشانی: https://kayhan.london/fa/?p=165518

دریای خزر، یا به بیان درست تر آن دریاچه خزر، بزرگترین دریاچه دنیا است که در شمال ایران واقع شده است. این دریاچه وسعتی برابر با 371000 کیلومتر دارد با طول 1200 کیلومتر و پهنای 220 کیلومتر دارای خط ساحلی 6500 کیلومتری است که تنها 700 کیلومتر آن در خاک ایران واقع گردیده است. این دریاچه فاقد راه طبیعی به آبهای آزاد بوده و تنها از طریق کانال ساخته شده توسط رود ولگا به دریای سیاه متصل است. اهمیت این دریاچه از منظر ژئوپولتیکی و ژئواکونومیکی می باشد به طوریکه آن را هارتلند نوین (یعنی منطقه دارای اهمیت محوری) در دنیا خوانده اند. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و ایجاد 4 جمهوری نوین آذربایجان، ترکمنستان، قزاقستان و روسیه دلالت بر ضرورت ایجاد یک رژیم حقوقی جدید دارد، اما این رژیم حقوقی تا چه حد برای ایران ضروری بوده و تا کجا ایران ملزم به شرکت در جلسات و امضاء کنوانسیونی در این خصوص است، مسئله ای است که باید مشخص گردد. زمانیکه از رژیم حقوقی حاکم بر خزر سخن می گوییم، یعنی در خصوص مسایلی چون اکتشاف و بهره برداری از منابع غیر زنده موجود در بستر و زیر بستر دریا علی الخصوص نفت و گاز، نحوه کشتیرانی، شیلات، مسایل زیست محیطی، تعبیه خطوط و لوله های انتقال نفت و گاز، و حفاظت از منابع جاندار و آبزیان خزر سخن در میان است. پیش از ورود به بحث پیرامون آنچه این روزها توسط فرقه تبهکار و غاصبان ایران در جریان است، ضروری است تا نگاهی اجمالی بر آنچه این دریاچه از سر گذرانده است داشته باشیم، ضمناً اهمیت این نکته که خزر دریاچه است و نه دریا، از آن روست که با عنایت به اینکه خزر، «توده آبی بسته» تعریف شده است، با  معیارهای کنواسیون حقوق دریاهای سازمان ملل متحد نمی توان با آن برخورد نمود و صرفاً توافق کشورهای حاشیه آن لازم الاتباع می باشد.

غروب یک رویا، برنامه اول

برای عبدالفتاح سلطانی، شرف وکالت در سوگ هُمایش

خبر ناگهانی و بهت آور است، شرف وکالت، عبدالفتاح سطانی، باری دیگر در زمان حضورش در زندان جور و ستم ضحاکان زمان و غاصبان ایران، به سوگ نشست. عبدالفتاح وکیل دادگستری است که به جرم دفاع از آزادیخواهانی که در اعتراضات سال 88 دستگیر شدند، باید 18 سال از عمر گوهربارش را که می توانست در پرورش و تعلیم وکلای جوان موثر باشد در زندان سپری کند. در حبس بود که خواهرش را از دست داد و در حبس بود که داغدار مادر شد و حسرت شنیدن صدای مادر تا ابد بر دلش ماند و زندانبانان و داروغه «شهر سنگستان» حتی او را از حضور در مراسم خاکسپاری و وداع با مادر محروم کردند، علیرغم وجود قانونی که فوت بستگان درجه یک را از علل مرخصی از زندان می داند فارغ از جرم و مجازات. او اما عبدالفتاح است و بر فتاحان سلطان، ایستاد و قوی تر از قبل شد، سر خم نکرد تا دشمن شاد نشود. اما گویا زمین و زمان در حال آزمایش او هستند، چقدر بردبار است؟چقدر بر سر اعتقاداتش می ایستد؟